Het was zaterdagmiddag. Zo tegen vijfen hadden we ons verzameld voor koffie in de stamkroeg. Het grootste gedeelte van de groep was dronken dankzij de een of andere opening waarbij ze ‘s middags prosecco voorgeschoteld hadden gekregen dus de sfeer zat er lekker in. En toen manifesteerde zich daar opeens een konijn. Midden op de aangrenzende tafel. Incluis wortel. Het konijn zei niks maar ik kraaide en klapte in mijn handen van blijdschap. Een lief konijntje, wat enig!
Het echtpaar dat het beestje had meegenomen was ergens in de vijftig en zat flink aan de jenever. Er werd wild gespeculeerd. Of ze bij het de deur uitgaan huissleutels, konijn en wortels in een vloeiende beweging opraapten.
Misschien was het de eerste keer, wellicht gepaard met enige strijd. De echtgenote draalde vanochtend bij de kapstok. Manlief had dringend geïnformeerd waarom het zo lang duurde, maande haar aan de jas te pakken. Het hoge woord kwam eruit. Vanaf nu zette ze geen voet meer buiten de deur zonder Snuitje. Vanaf nu zat manlief elke zaterdag met Snuitje opgescheept. Binnen enkele maanden zou Snuitje gezellig tussen hen in slapen.
Anders dankzij de therapeut die hen een gezamelijke hobby had aangeraden.
We wisten het niet. Toen zijn we maar foto’s van het konijn gaan nemen. Er mocht niet geflitst worden want daar zou het konijn van schrikken. Konijn was blijkbaar wel al lang gewend aan grommende espressoapparaten, keiharde jazz en hordes mensen die hem heel erg graag eventjes wilden aaien. Het stel raakte een beetje geïrriteerd van alle aandacht die ze kregen.
Een oudhollandsche hoeveelheid jenever later pakten mijnheer en mevrouw Konijn Snuitje weer in de mand en vertrokken naar de auto. Er werd toch maar geïnformeerd. Mijnheer en mevrouw Konijn woonden blijkbaar buiten de stad en namen Snuitje altijd mee naar de kroeg. A. mopperde.: "Dat is toch gewoon raar. Je weet toch als je je konijn meeneemt naar de kroeg dat je dan uit de toon valt! Daar mag je toch niet vreemd van opkijken als wij foto’s gaan nemen! Stelletje rare mensen." Ik hapte even lucht. Ik wou mededelen dat een konijn heel hard kon schreeuwen als het doodgeknuppeld werd maar ik besloot de uitgelaten sfeer te laten voor wat het was.
Neem ook eens een kijkje op konijnennamen.nl.
Wanneer mijn honden bedelen om een koekje, is mijn konijn er als de kippen bij. Schooibuilen!