Het is alweer een tijd geleden (#understatement)dat ik een update geplaatst heb, maar door de rijmdrang die jaarlijks rond 5 december de kop opsteekt kan ik weer een bijdrage leveren
.
Zoals enkelen van jullie wellicht ten gehoor is gekomen, voedt Yvon Jaspers haar kinderen liever buiten Amsterdam op omdat ze ze graag wat langer naïef houdt.
Ik wilde hele lelijke dingen over Yvon Jaspers zeggen. Dingen over de teleurstelling als je opeens niet meer het knapste meisje van het dorp bent en iets over teveel shooters in de Pirates waarna haar naieve kant samen met haar maaginhoud op straat belandde in de eerste weken die ze in Amsterdam doorbracht.
Maar in plaats daarvan schreef ik dit gedicht:
Over een donker en overdekt pad
fietsen kindjes naar school in een naburig oord
dagelijks van de regen kletsnat
fluister’nd over die legendarische moord
En als zij 16 zijn dromen zij van verre reizen
Met slagroom en tequila, net als op TV
Lloret en Cherso voor bodemprijzen
Eindelijk met hun vriendjes mee
En dan, 18, hop nu weer terug naar de stad
Studeren in een container in Noord
Van een Iraanse vluchteling les gehad
Van falafel tot gister nog nooit gehoord
En nu moeten ze werken en wonen en doen
Het zit ze allemaal nog niet zo mee
Angstig en bibberend betreedt men de bijlmer
En woedend stemt men op PVV
Maar dan worden ze ouder, het is tijd om te vluchten
Hop naar het landgoed, een haven van rust
Geen vreemden, geen auto’s en rokerige luchten
Van buitenlanders ook niets bewust
Ze wonen nu dichtbij hun opa en oma
De cirkel herhaalt zich, het leven is mooi
De kinderen zijn gelukkig met mama en papa
En niemand verstoort nog de rust in het Gooi.
Lieve Yvon,
Ik wens je heel veel succes toe met je kinderen na hun 18e wereldwijs te maken.
Follow
Be First to Comment