#metoo
En ik heb dan het “geluk” dat ik “alleen maar” op werk door een klant vol in m’n borsten ben gegrepen. Dat ik alleen maar regelmatig in mijn kont ben geknepen. Dat ik alleen maar ben na-gesist en mannen hun ogen in mijn rug heb voelen branden op straat. Dat een dreigende man van middelbare leeftijd me bij beide armen beetgepakte en ze de lucht in trok en vasthield tot iemand anders hem wegjoeg, ik was pas 12 en heel erg bang. Het “geluk” dat ik alleen maar word uitgescholden als ik geen interesse heb om met een wildvreemde gast te vozen. Het “geluk” dat ik een rukker in een portiekje passeerde, die daar gewoon bleef staan.
Ik ben niet verkracht of misbruikt, een heleboel van mijn vriendinnen wel. En iedereen kent wel iemand die…
Als ik ‘s nachts naar huis fiets en ik haal een vrouw in, neurie ik zachtjes zodat ze hoort dat ik een meisje ben en geen kwaad doe.
Ik heb het “geluk” dat ik ben omringd met geweldige mannen die bereid zijn om na te denken over hun rol en de manier waarop ze met vrouwen omgaan willen veranderen. Mannen die beseffen dat het een voorrecht is om je altijd veilig te voelen op straat en je nooit af te vragen wie er achter je loopt. Ik heb het “geluk” dat mijn oud-collega’s (geweldige portiers van de Melkweg) uit zichzelf benadrukten dat ik nooit, maar echt nooit op het werk lastig mag worden gevallen. Ik heb het “geluk” dat ik mijn goede vrienden nooit heb horen vragen: “Wat had ze aan?” en dat mijn beste vrienden ook hard strijden voor gendergelijkheid en rechtvaardigheid.
Het “geluk” dat ik niet in een land woon waar zelfs de leider, president “grab ‘m by the pussy”, seksueel misbruik adverteert.
Het zou geen geluk moeten heten. Het moet de status quo zijn.
Follow