Daar heb je Flipper, Flipper, hij is zo geil…

Goede vriendin S. had een idee. Of ik zondag met haar mee zou gaan naar de Grote Vibrator Inruildag. Als je een oude inleverde, wat in een kunstwerk zou verdwijnen, kreeg je een nieuwe cadeau. Ik vond het een uitstekend plan, maar was niet in het bezit van een vibrator. Even overwoog ik naar Euroland te rennen en daar een zogenaamd massageapparaat op de kop te tikken, maar de gedachte om zo een lelijke witte staaf bij een brave moslima af te moeten rekenen baarde me teveel zorgen. Niet getreurd, S. d’r maatje D. was verhinderd en ik mocht op haar naam haar oude vibrator gaan inleveren.
Met een mengeling van afkeer en nieuwsgierigheid nam ik om de hoek van de winkel een zwart plastic tasje in ontvangst met daarin D.’s afdankertje. S. en ik sloten achteraan de lange rij aan.

Vijftien meter verder kwam de eerste cameraploeg op ons af. Een lange blonde vrouw pikte de enige allochtoon in de rij eruit, namelijk mijzelf en duwde de microfoon onder mijn neus. "Mag ik vragen waarom jij je vibrator inruilt?"
Wanhopig keek ik S. aan, "Nou, ik lever eigenlijk die van iemand anders in –hier kom ik nooit mee weg-maar hij schijnt hard en oncomfortabel te zijn?" "Hoe belangrijk is een vibrator in jouw leven?" "Euh, nog niet, maar dat is na vandaag misschien wel anders?"
De blonde vrouw liep door. S. fluisterde: "Dat is Nicolette Kluijver." Ik knikte niet-begrijpend. S. fluisterde: "Zij presenteert Spuiten en Slikken." "Wat!?!" Ik bad vurig dat ik eruit geknipt zou worden en dat niemand zondagavond thuis zou zijn.
Hardop vroegen S. en ik ons af hoe het mogelijk was dat in een land waar men al jaren voor liefde betaalt, geen toneelstuk zonder "functioneel naakt" te bezoeken valt en Sex voor de Buch "so 90’s" is, een vibrator nog steeds prime time kon halen.
"We hadden hier in burkas moeten staan, da’s pas nieuwswaardig!" riep ik en kreeg bijval van de vrouwen voor ons in de rij.

Bij de deur stond een portier van de Melkweg. Het moest niet veel gekker worden, dus met capuchon tot over de ogen en druk sms-end, schuifelde ik naar binnen. We bestudeerden uitgebreid de collectie en ontweken zorgvuldig de overige cameraploegen tot S. onderschept werd door een E-magazine. In mijn vuistje lachend maakte ik mij uit de voeten, richting de butt-plugs. Achter mij stond een koppel. "Maar jij wil die zonder dat fliebertje, toch schat?" vroeg het vriendje zorgzaam. Zonder nadenken keek ik grinnikend achterom, recht in de ogen van zijn vriendin die wel door de grond kon zakken. Nadat we 5 minuten met dildos op een plastic kuipje hadden getrommeld om het afscheid van onze trouwe vriend in te luiden mochten we eindelijk de nieuwe vibrator in ontvangst nemen. S. kreeg een groen wurmpje, Pi, schijnbaar zeer geschikt voor de G-plek en ik een blauwe dolfijn genaamd Flipper.

Eenmaal thuis liet ik Flipper aan vriendin G. zien. "Waterdicht en geruisloos!" Ik zette het apparaat aan en probeerde boven het oorverdovende gezoem uit met G. te communiceren. "Niet zo stil." zei ik sip. G. antwoordde droogjes dat het misschien zachter klonk als het ding daadwerkelijk ergens inzat.

Aan de telefoon met S. informeerde ik of ik haar volle naam mocht noemen in dit stukje. "Liever niet, de mensen die het al weten herkennen het toch wel." "Jij hebt makkelijk praten, ik ben onderhand al door half Nederland uitgelachen door mijn 5 seconds of fame in Spuiten & Slikken." “Nou,” antwoordde ze, "Dat internetblad dat mij filmde was www.fok.nl en die schijnt als doelgroep jongeren vanaf 11 jaar te hebben. Zie jij die kinderen uit groep 8 juffie S. al naroepen op het schoolplein? Ik moet er niet aan denken." "Heb jij die van jou al gebruikt?" "Nee," zuchtte ze. "Ik werd die avond meteen ongesteld." "Tja, die van mij slingert verwaarloosd rond op mijn bureau."

Ik kijk al enkele dagen naar Flipper en telkens vergaat mij de lust. Waar ik voor de Tarzan zeer veel begrip kan opbrengen daar het apparaat daadwerkelijk 4 kanten tegelijk opbuigt, rilt, trilt en bibbert, wat ik de eerste man nog wil zien nadoen, kan ik mezelf er niet toe brengen seks te hebben met een blauwe, plastic vis.

Vannacht fluisterde ik zorgelijk tegen D. dat ik vreesde voor mijn libido. Enkele kussen en een innige omhelzing later was ik weer gerustgesteld en wist ik zeker dat mijn liefdesleven niet kan worden vervangen door een stom stuk plastic waar niet eens op z’n tijd een lief complimentje vanaf kan.