Der Himmel über Amsterdam.

Het chemische geluk volgt een spoor gebroken glas
van kater naar kater, het is al te laat.
Buiten wordt het licht en binnen klikt het aan.

Stel je een groot braakliggend terrein voor, met aan het einde van een lange rij mensen een grote fabriek, afgebakend met hekken. Het is er duister. Het is er gigantisch. Twee verdiepingen hoog en industrieel ingericht.
Met flitsen van de stroboscoop gebrand op het netvlies bekijk je de bezoekers, ieder uur komt er een nieuwe lading binnen. Het publiek beweegt zich soepel om elkaar heen. De sfeer is ruw doch elegant en de muziek is rauw doch dansbaar.
Dit is de Berghain, met bovenin de Panoramabar. In de Berghain neemt men geen foto’s. Vrouwen worden geweerd uit de darkrooms en om de dansvloeren heen zijn talloze hokjes waar mensen half ontkleed tegen elkaar aan glijden. Niemand verlaat in zijn eentje het toilet.
Nee-
Ik overdrijf dus niet!
En om tien uur ’s ochtends zwerf je naar het station, op weg naar huis, wetend dat het feest pas over enkele uren zijn afloop vindt.
En let wel mensen: allemaal legaal.

Willkommen an Berlin.

In Amsterdam zweeft er ook sporadisch een vleugje oostblok door de lucht. Tijdens de zomeravonden wanneer de Stubnitz weer aanmeert bij het NDSM-werf en hordes mensen een half uur door Stadsdeel Noord fietsen op zoek naar vertier. Of tijdens de feestjes van de Pick-up Club in grachtenpanden van 3 verdiepingen.
Maar er zijn donkere tijden voor Amsterdam aangebroken.
Fikte de Roxy destijds nog letterlijk af, locaties anno 2008 worden wegens brandveiligheid en burenvrede dichtgemetseld.
Tijdelijke bestemmingen worden eindelijk gesloopt en nachtkroegen gaan niet meer open nadat de eigenaar overlijdt. Zelfs de Diepte is dicht, eeuwigdurend hol.
Waar New York ‘the city that never sleeps’ wordt genoemd, kan onze hoofdstad als ‘the town that goes to bed early’ gekarakteriseerd worden.

Maar niet tijdens Berlin Underground van Lofar.
Anonieme, intieme feestjes zijn het aller-leukst en dat wordt hier gegarandeerd.
Immer op een aparte locatie kun je jezelf onderdompelen in een doorlopende stroom bubbels, Sega, popcorn en Rice Crispies.
De fijnproever herkent hier talloze subgenres als techno, minimal, detroit, funk en deephouse die voor de minder geoefende luisteraar samen vallen te vatten onder de noemer underground house, overgewaaid uit Berlijn en eigen gemaakt door enkele rasechte Amsterdammers.
Op deze feestjes verschijn je niet om de dansvloer onder te zweten, je komt er niet om te zien en gezien te worden. Je hangt, je chillt, je babbelt wat, je doet een dansje, misschien zelfs het minimal dansje, mede mogelijk gemaakt door de line-up van hoge kwaliteit van Duitse en Nederlandse DJ’s die hun sporen in het Berlijnse nachtleven verdiend hebben. En zo dwarrelt de avond voorbij tot het opeens 8u ’s ochtends is.
En ja kinderen, zelfs in de winter is het dan al licht buiten.
Niet getreurd. Lofar regelt zelfs de afterparty.

Welkom in Amsterdam.

Follow